Laatst bijgewerkt op 1 juni 2023 door Ecologisch leven
We houden van mooie kleren. Ze houden ons warm en stellen ons in staat om onszelf te uiten. Helaas zorgt de moderne mode-industrie voor veel problemen. Over de hele wereld wordt elke seconde een vrachtwagen vol kleding verbrand of gedumpt op stortplaatsen. Dit creëert een enorme hoeveelheid afval die niet goed is voor onze portemonnee of onze planeet.
Van fast fashion tot vervuiling en zelfs moderne slavernij. In dit artikel gaan we dieper in op de corruptie in de textielindustrie en wat er gedaan kan worden om dit te verhelpen.
Inhoudsopgave
De vele problemen van de mode-industrie
Vroeger was winkelen een zeldzame gebeurtenis die een paar keer per jaar plaatsvond, als onze kleren niet meer te repareren waren of we ze ontgroeiden. Maar sinds de opkomst van hobby shopping is kleding een wegwerpartikel geworden.
Kleding wordt nu vaak in het ene land ontworpen, in een ander land gemaakt en snel over de hele wereld gedistribueerd. Dit is alleen maar versneld door de opkomst van het fast fashion-fenomeen.
Wat is Fast Fashion?
Een recente ontwikkeling in de mode-industrie is fast fashion. Fast fashion wordt beschreven als betaalbare, stijlvolle kleding die zich snel aanpast aan de behoeften van de consument door ontwerpen van beroemdheden en catwalkmodellen naar de winkelstraat te brengen.
In principe koop je de laatste trends terwijl ze in de mode zijn en gooi je ze weg nadat je ze een paar keer gedragen hebt, zodat je de volgende nieuwe trend kunt kopen.
Het is het belangrijkste onderdeel van het destructieve systeem van overproductie en overconsumptie. Het is een van de drijfveren van de industrie om zoveel te vervuilen.
Maar om te begrijpen waarom fast fashion zo vervuilend is, moeten we beter kijken naar hoe onze kleren worden gemaakt en wat ermee gebeurt als we ze weggooien.
Milieu- en ethische problemen
Afval & Microplasticvervuiling
Gemiddeld hebben Europeanen ongeveer 11 kg textiel weggooien per persoon per jaar. Bijna al dit textiel wordt gerecycled of gedoneerd, dus belandt het op stortplaatsen of wordt het verbrand.
Synthetische stoffen, zoals polyester, zijn in wezen plastic vezels die niet biologisch afbreekbaar zijn. Onderzoekers van de Universiteit van Plymouth ontdekten dat één enkele wasmachinelading tot 750.000 microplastic vezels per wasbeurt. Deze microplastics komen vervolgens in zee terecht waar zeeleven zoals walvissen die elke dag miljoenen van deze microplastics inslikken. Helaas krijgen zelfs de kleinere vissen die we normaal gesproken eten microplastics binnen.
Ander onderzoek van de Universiteit van Plymouth suggereert dat het dragen van synthetische kleding net zo slecht kan zijn als het wassen ervan, omdat deze microplastics vrijkomen in de lucht.
Wat kunnen we eraan doen?
- Investeer in natuurlijke en biologische vezels.
- Was kleding alleen als het nodig is, en bij een wascyclus met een lagere temperatuur (30ºC). Dit vermindert de hoeveelheid microplastics die vrijkomt tijdens het wassen.
- Koop minder, koop hogere kwaliteit en recycle.
- Je kunt investeren in een microplastic filter voor je wasmachine.
Watervervuiling en chemische toxiciteit
In de meeste landen waar kleding wordt geproduceerd, is giftig afvalwater van de textielindustrie rechtstreeks in waterwegen mag worden geloosd zonder enige behandeling.
Giftige stoffen in afvalwater zijn onder andere lood, kwik en arsenicum.
Dit brengt ernstige schade toe aan het waterleven en de gezondheid van de miljoenen mensen die langs deze rivieren wonen. Deze vervuiling komt vervolgens in de oceaan terecht, waar het zich over de hele wereld verspreidt.
Het gebruik van kunstmest en pesticiden in de niet-biologische katoenproductie is ook een belangrijke bron van zoetwater- en zeewatervervuiling, bodemaantasting en vroegtijdige sterfte onder katoenboeren.
Sommige van deze chemicaliën zijn aangetroffen in kleding die in winkels van topmerken wordt verkocht. gevaarlijk voor de consument.
Wat kunnen we eraan doen?
- Investeer in kleding die gemaakt is in landen met strengere milieuregels voor fabrieken (EU, Canada, VS?). Dit vermindert de watervervuiling en de kans dat er chemische giftige stoffen in je kleding terechtkomen.
- Was nieuwe kleren altijd voordat je ze voor het eerst gebruikt.
- Zoek kleding met een certificeringslabel dat de chemische inhoud controleert, zoals OEKO-TEX, GOTS of BLUESIGN.
- Kies biologische vezels omdat ze geen chemicaliën nodig hebben.
- Investeer in duurzame merken. (Dit is lastig vanwege groenwassendus doe je onderzoek!)
Waterverbruik
De mode-industrie is een grote waterverbruiker.
Al onze kleding wordt geverfd en afgewerkt met behulp van een aanzienlijke hoeveelheid zoet water. Voor één ton geverfde stof kan wel 200 ton zoet water nodig zijn.
Katoen wordt meestal verbouwd in warme, droge klimaten. Maar het heeft veel water nodig om zich te ontwikkelen - er is ongeveer 9.700 liter water nodig om slechts 1 kg katoen te produceren.
De extreme druk op deze toch al schaarse bron heeft drastische gevolgen voor het milieu, zoals de verwoestijning van het Aralmeer, waar het water door de katoenproductie volledig is opgedroogd.
85% van de dagelijkse behoefte aan water van de hele bevolking van India zou worden gedekt door het water dat wordt gebruikt om katoen te verbouwen in het land. 100 miljoen mensen in India hebben geen toegang tot drinkwater.
Stephen Leahy, The Guardian
Wat kunnen we eraan doen?
- Vezels kiezen met laag waterverbruik zoals linnen, hennep, gerecyclede vezels, enz.
- Haal het meeste uit je katoenen kleding door ze volledig te gebruiken tot het einde van hun leven. Alternatieven die je kunt overwegen zijn doneren, verkopen en je kleding repareren/hergebruiken voor iets anders, zoals een draagtas.
Uitstoot van broeikasgassen
Broeikasgassen (BKG's) zijn een belangrijke drijvende kracht achter klimaatverandering.
Onderzoek gedaan door McKinsey & Bedrijf suggereert dat de modesector verantwoordelijk was voor 2,1 miljard ton broeikasgasemissies in 2018, ongeveer 4% van het wereldwijde totaal. Dit komt overeen met de totale uitstoot van de economieën van Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk samen.
Deze broeikasgasemissies worden veroorzaakt door de productie, fabricage en transport van miljoenen kledingstukken per jaar.
De meeste van onze kleren zijn gemaakt van synthetische vezels (polyester, acryl, nylon, enz.), die meer energie kosten om te produceren dan natuurlijke vezels.
Bovendien wordt het grootste deel van onze kleding gemaakt in China, Bangladesh of India, wat voornamelijk landen zijn waar kolen worden gestookt. Dit is de meest vervuilende vorm van energie in termen van koolstofuitstoot.
Wat kunnen we eraan doen?
- Kies natuurlijke vezels.
- Koop minder, koop kwaliteit en repareer kleding.
- Koop kleding die gemaakt is in landen die hernieuwbare energie gebruiken.
Hoe kan de mode-industrie het beter doen?
Textielbedrijven en hun klanten worden zich steeds meer bewust van de negatieve milieu- en sociale gevolgen van de textielindustrie. Binnen hun toeleveringsketens zijn merken en detailhandelaren begonnen met het aanpakken van specifieke milieu- en sociale kwesties, zowel onafhankelijk als via brancheorganisaties en programma's.
Maar om de textielindustrie milieuvriendelijker en sociaal verantwoordelijker te maken, moeten deze problemen bij de wortel worden aangepakt.
De grootste problemen in de textielindustrie kunnen worden aangepakt door naar twee belangrijke kwesties te kijken:
- Het lage gebruik van kleding. Er worden kledingstukken geproduceerd die nooit worden verkocht, of die worden gekocht, maar een paar keer worden gebruikt en dan worden weggegooid.
- Lage recyclingpercentages van kleding na gebruik.
Het verslag: Een nieuwe textieleconomie: De toekomst van de mode herontwerpen, gepubliceerd door de Ellen MacArthur Foundation, schetst hoe de textielindustrie zou werken in een circulaire economie.
Voor een circulaire textieleconomie zijn vier kernelementen nodig:
- Geleidelijke eliminatie van zorgwekkende stoffen en microvezels.
- Gebruik meer kleding.
- Recycling radicaal verbeteren.
- Maak efficiënt gebruik van hulpbronnen en schakel over op hernieuwbare bronnen.
In overeenstemming met de concepten van een circulaire economie biedt dit voorstel een visie die gunstig is voor het bedrijfsleven, de samenleving en het milieu, en die tegelijkertijd herstellend en regeneratief is door zijn ontwerp.
In deze nieuwe textieleconomie wordt textiel nooit verspild omdat het volledig wordt benut voordat het wordt gerecycled tot nieuwe producten.
Naast het aanvullen van natuurlijk kapitaal, het uitbannen van vervuiling en het gebruik van hernieuwbare bronnen en energie, zou dit een groeiende wereldbevolking toegang geven tot hoogwaardige, goedkope, gepersonaliseerde kleding. Dit zou de economische kosten van vervuiling drastisch.
We raden je aan het volledige rapport te lezen om meer te weten te komen over hoe de textielindustrie kan worden omgevormd tot een duurzamere industrie.
Wil je meer weten over hoe jij duurzamer kan dragen? Bekijk ons artikel.
