Laatst bijgewerkt op 26 april 2024 door Ecologisch leven
Tsjernobyl is een stad in Oekraïne op slechts 90 kilometer ten noorden van Kiev. De stad staat bekend om het nucleaire ongeluk dat er in 1986 plaatsvond, waarbij een koelsysteem van een van de kernreactoren faalde. Dit leidde tot een explosie en een lek van een enorme hoeveelheid straling in de omgeving, wat een enorm verlies aan mensenlevens veroorzaakte en verwoestende gevolgen had die vandaag de dag nog steeds zichtbaar zijn. In dit artikel gaan we in op wat er is gebeurd, waarom het is gebeurd, de impact die het heeft gehad en hoe Tsjernobyl er vandaag de dag uitziet.
Wat gebeurde er tijdens het Tsjernobyl-incident in 1986?
Op 26 april 1986 werd de bemanning van de reactor tests uitvoeren op reactor 4 van de Tsjernobyl-eenheid. De reactor was slecht ontworpen vanuit het oogpunt van veiligheid. Bovendien volgde de bemanning van de reactor niet de juiste procedures. veiligheidsprotocollenook al waren ze zich helemaal niet bewust van wat er zou volgen.
Om ongeveer 1:24 uurEr vonden twee explosies plaats in de fabriek, één direct gevolgd door een andere. Eén arbeider kwam direct bij de explosie om het leven en een andere stierf een paar uur later aan verwondingen door de explosie.
Rook, radioactieve splijtingsproducten en brokstukken van de reactorkern schoten tot een hoogte van 1 km de lucht in. Er waren een aantal branden uitgebroken in de centrale en de verwoeste kern werd blootgesteld aan de atmosfeer. Meer dan 100 brandweermannen werden ter plaatse geroepen. Helikopters werden opgeroepen om materiaal op de locatie te droppen en 400 mensen werkten onvermoeibaar aan de bouw van een tunnel om een betonnen plaat te installeren om de straling op de locatie in te dammen.
Eind juli stierven 22 fabrieksarbeiders en zes brandweermannen aan acute stralingsvergiftiging als gevolg van de ramp. De acute effecten van stralingsziekte omvatten koorts, misselijkheid en braken, diarree en zelfs toevallen en coma. De duur van deze ernstige ziekte kan variëren van enkele uren tot enkele maanden.
Als gevolg van de ramp kwamen bijna 10 dagen lang grote hoeveelheden radioactief materiaal in de lucht terecht. Dit was het grootste ongecontroleerde radioactieve lek in het milieu ooit gedocumenteerd voor een civiele operatie. Duizenden mensen hadden stralingsziekte kunnen krijgen als er geen drastische maatregelen waren genomen.
De dag na de explosie, op 27 april, werd de stad Pripyat, waar de fabriek was gevestigd, geëvacueerd (ongeveer 45.000 inwoners). Op 14 mei waren ongeveer 116.000 inwoners binnen een straal van 30 km geëvacueerd en later elders ondergebracht. In de jaren na het incident werden nog eens 220.000 mensen overgebracht naar minder besmette gebieden.
Gezondheidsgevolgen op lange termijn van het Tsjernobyl-incident
Aanvankelijk werd gedacht dat het incident in Tsjernobyl zou leiden tot een enorme toename van kanker en geboorteafwijkingen. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) uitte in 1989 voor het eerst haar bezorgdheid over het feit dat lokale medische wetenschappers ten onrechte een verband hadden gelegd tussen blootstelling aan straling en een aantal ongerelateerde biologische en gezondheidsproblemen. Het Tsjernobyl Forum, opgericht door de Internationale Organisatie voor Atoomenergie (IAEA) en samenwerkend met de Verenigde Naties en de WHO, kreeg de opdracht om rapporten over het incident te herzien en goed te keuren. Hun conclusies waren:
Afgezien van deze toename [van schildklierkanker] is er geen bewijs dat er 14 jaar na het ongeval een belangrijk effect op de volksgezondheid is toe te schrijven aan stralingsblootstelling. Er is geen wetenschappelijk bewijs voor een toename van de totale incidentie van kanker of sterfte aan niet-kwaadaardige aandoeningen die in verband kan worden gebracht met blootstelling aan straling.
De erfenis van Tsjernobyl: Gevolgen voor gezondheid, milieu en sociaaleconomische situatie en aanbevelingen voor de regeringen van Wit-Rusland, de Russische Federatie en Oekraïne, Het Tsjernobylforum: 2003-2005, Tweede herziene versie.
In het rapport werd geschat dat in de jaren 1991-2015 20.000 gevallen van schildklierkanker werden gediagnosticeerd en dat 5000 "waarschijnlijk" te wijten waren aan een hoge stralingsinname, maar de onzekerheidsmarge was vrij groot. Schildklierkanker is meestal niet dodelijk als de diagnose vroeg wordt gesteld en behandeld. Van al deze gevallen zijn er slechts 15 bleek fataal.
Wat misschien nog verwoestender was, was de psychologische schade veroorzaakt door het incident. Veel mensen geloofden dat ze gedoemd waren om aan kanker te sterven en wendden zich tot alcohol- en drugsmisbruik.
Wat nog schokkender is, is het aantal abortussen dat in deze periode plaatsvond, vanwege de misvatting van artsen dat baby's misvormd geboren zouden kunnen worden, ook al waren de stralingsniveaus veel lager dan de niveaus die misvormingen zouden kunnen veroorzaken. Er wordt geschat dat er, als gevolg van deze misvatting, 1 miljoen abortussen plaatsvonden in de Sovjet-Unie en Europa na het Tsjernobyl-incident.
Hoe ziet de omgeving van Tsjernobyl eruit?
Bossen
De halveringstijd van radioactief materiaal is de tijd die nodig is om de helft van de aanvankelijk aanwezige hoeveelheid materiaal te laten vervallen. Omdat veel van de belangrijkste radio-isotopen een korte halveringstijd hebben, variërend van uren tot dagen, zijn de meeste radio-isotopen al lang vervallen. Cesium-137 zal gedurende enkele decennia de belangrijkste besmetting zijn, gevolgd door strontium-90. In lage concentraties is plutonium-137 de belangrijkste besmetting. Bij lage concentraties zullen plutonium en zijn vervalproducten, vooral americium-241, honderden tot duizenden jaren in het milieu blijven.
De hoogste waargenomen cesium-137 niveaus zijn ontdekt in voedingsmiddelen uit bossen. Na het incident vertoonden vegetatie en dieren in bossen en bergen een uitzonderlijk hoge opname van radioactief cesium. Dit is te wijten aan de aanhoudende recycling van radioactief cesium, vooral in bosecosystemen.
Water
De hoge radioactiviteit in het drinkwater van het Kyiv-reservoir was vooral een punt van zorg in de eerste dagen na het incident.
De radioactiviteitsniveaus in waterlichamen daalden snel tijdens de weken na de fall-out door verdunning, fysisch verval en radioactieve absorptie in de bodem van het stroomgebied. Radioactiviteit zinkt op lange termijn in bodemsedimenten.
Terwijl de niveaus van cesium-137 en strontium-90 in het water en de vis van rivieren, open meren en reservoirs momenteel laag zijn, zullen het water en de vis in sommige "gesloten" meren in Wit-Rusland, Rusland en Oekraïne zonder uitmondende stromen nog tientallen jaren besmet blijven met cesium-137.
Planten en dieren
Binnen de 30 km uitsluitingszone heeft stralingsgeïnduceerde celdood geleid tot het volgende:
- Hogere sterfte van naaldplanten, ongewervelde bodemdieren en zoogdieren
- Voortplantingsverliezen bij planten en dieren
Er zijn genetische mutaties waargenomen bij planten en dieren die in de omgeving van Tsjernobyl leven, maar over het algemeen zien ze er hetzelfde uit als hun niet-gemuteerde soortgenoten. Er wordt nog steeds onderzoek gedaan om te begrijpen hoe deze genetische veranderingen het overleven van deze wezens beïnvloeden. Ironisch genoeg, door het gebrek aan menselijke activiteit in het verboden gebied, heeft het verboden gebied een explosieve groei doorgemaakt in de activiteit van wilde dieren en is het een ongeëvenaard toevluchtsoord geworden voor biodiversiteit.
Hoe is de huidige situatie in Tsjernobyl?
Russische troepen hebben controle over alle nucleaire faciliteiten in Tsjernobyl op 24 februari 2022. De niveaus van gammastraling waren verhoogd. Dit was waarschijnlijk te wijten aan "verstoring van de bovenste bodemlaag door verplaatsing van een groot aantal zware militaire machines door de verboden zone en toename van de luchtvervuiling". De IAEA stelde vast dat de stralingswaarden op de locatie laag waren en overeenkwamen met nabije achtergrondniveaus.
Tot de recente Russische bezetting waren Tsjernobyl en de aangrenzende stad Pripyat verstoken van menselijk leven. De kerncentrale en de stad dienen als een sterke herinnering aan het belang van gezondheid en veiligheid en de gevaren die de mensheid loopt als we niet met de grootst mogelijke verantwoordelijkheid en zorg omgaan met technologieën als kernenergie.
Laten we hopen dat de mensheid dit in gedachten kan houden bij het omgaan met kernwapens, het omgaan met klimaatverandering. De tijd zal leren of de mensheid al volwassen genoeg is om het voortbestaan van zichzelf en haar bewoners op deze planeet te garanderen.
