Laatst bijgewerkt op 26 april 2024 door Ecologisch leven
De theorie over de oceaan op Mars voorspelt dat bijna een derde van het oppervlak vroeger bedekt was met water. In 2013 rapporteerde NASA dat de nieuwsgierigheidsrover wat ooit een zoetwatermeer was. Nu is de planeet slechts een stoffige, uitgedroogde woestenij. Het enige water op het oppervlak bevindt zich voornamelijk in de poolkappen en een kleine hoeveelheid als waterdamp in de atmosfeer.
Onder het Martiaanse oppervlak bevindt zich een uitgestrekt water lichaam waarschijnlijk in de vorm van waterijs. Dit zou ideaal kunnen zijn voor toekomstige astronauten als ze toegang zouden kunnen krijgen tot dit water. Bovendien zou de aanwezigheid van water op Mars erop kunnen wijzen dat daar ooit leven is geweest, of in een of andere vorm vandaag de dag nog zou kunnen bestaan.
De vraag is waarom Mars geen blauwe planeet meer is, zoals de Aarde vandaag de dag.
Het verlies van de magnetosfeer op Mars
Ongeveer vier miljard jaar geleden. begon het magnetisch veld (de magnetosfeer) van Mars ernstig te verzwakken. De processen achter het verlies van de magnetosfeer van Mars zijn complex en worden niet volledig begrepen, maar je kunt er meer over lezen op universetoday.
Als een rotsachtige planeet zijn magnetosfeer verliest, heeft dat ernstige gevolgen voor het leven op die planeet. Op aarde beschermt onze magnetosfeer ons tegen zonnewinden en gevaarlijke kosmische straling. Hierdoor is het mogelijk dat er op het huidige Mars helemaal geen leven is. Hoewel het mogelijk is dat microbieel leven heeft overleefd op de rode planeet, is daar nog geen direct bewijs voor gevonden.
Toen Mars zijn magnetosfeer verloor, had het niet langer zijn deken van bescherming tegen deze gevaarlijke zonnewinden. De zonnewinden ontdeden de planeet dus van zijn atmosfeer. Nadat Mars zijn atmosfeer verloor, droogde het vloeibare water op het oppervlak op. Wetenschappers weten nog steeds niet hoe of waarom het vloeibare water op Mars is opgedroogd. Er zijn interessante theorieën voorgesteld.
Kan de magnetosfeer op Mars nieuw leven worden ingeblazen?
Het antwoord is nee en ja. Het magnetische veld van de aarde wordt veroorzaakt door een dynamo-effect van gesmolten ijzer onder hoge druk in de kern van de planeet. Het binnenste van Mars is kleiner en koeler en we kunnen het niet zomaar "opstarten" om een magnetische dynamo te creëren. Maar als een 2021 onderzoek aangetoond, zou een kunstmatig magnetisch veld mogelijk kunnen werken.
Er is voorgesteld dat het in theorie zou kunnen werken om een sterke stroom geladen deeltjes rond de baan te schieten, met behulp van de maan Phobos.
Dit is belangrijk om te overwegen als mensen op een dag Mars willen terraformeren, of in ieder geval mensen op Mars willen zetten, zoals Elon Musk van plan is. tegen 2040. Een stabiel magnetisch veld zou deze mensen beschermen tegen de vijandige zonnewinden en kosmische straling.
Deze gedurfde ideeën zijn op zijn zachtst gezegd futuristisch, maar als ze worden verwezenlijkt, kan het leven een tweede kans krijgen om te gedijen op een andere planeet. Stel je voor dat toekomstige generaties naar Mars zouden kunnen vliegen in een ruimtereis die net zo gemakkelijk is als ergens heen vliegen in een vliegtuig vandaag de dag? Het leven op Mars zou in eerste instantie erg op de aarde lijken, maar na miljoenen jaren zou het er heel anders uit kunnen zien dan het leven op aarde. Hoe bizar!
Zal de aarde haar magnetosfeer behouden?
De aarde heeft voor het grootste deel een stabiele magnetosfeer en zal die niet verliezen zoals Mars dat deed, in ieder geval pas over een miljard jaar. Het is echter wel zo dat het magnetisch veld van de aarde periodiek omdraait. tot 100 keer in de afgelopen 20 miljoen jaar. Wanneer dit gebeurt, wordt het magnetische noorden magnetisch zuiden en omgekeerd. We weten dit omdat wanneer de magnetische veldomkeringen plaatsvinden, fossiele magnetisatie optreedt, waarbij overblijfselen van magnetische deeltjes in mineralen worden achtergelaten die wetenschappers kunnen onderzoeken.
De volgende flip kan binnen een paar millennia plaatsvinden. Wanneer dit gebeurt, kunnen ruimtestations hun vermogen om met de aarde te communiceren verliezen en kunnen communicatiesystemen wereldwijd worden aangetast. Langdurige blootstelling aan kosmische straling zou de mutatiesnelheid van levende cellen verhogen, wat zou leiden tot kanker bij dieren. Afhankelijk van hoe lang de veldsprong zal duren, zullen we ons hierop moeten voorbereiden.
Wat vind jij van dit artikel? Laat een opmerking of suggestie achter en we nemen zo snel mogelijk contact met je op.
